''Raak me niet aan!'' siste ik, zijn handen gingen over mijn lichaam en de grijns op zijn gezicht werd groter. ''En wat, mijn liefste, als ik dat niet wil?'' fluisterde hij in me nek waardoor kippenvel als een schok mijn lichaam door raasde. ''Luister, we hadden een deal, en ik ben nog niet te laat, ik ben nog niet van jou..'' het laatste fluisterde ik, doordat ik het niet zo zeker meer wist. Hij keek op met zijn gouden ogen en boorden ze in de mijne waarna een grijns zijn gezicht opkroop. Ik was voor hem een spelletje, een spelletje waarvan ik de regels niet kende. Hij won altijd. Altijd. Wat als je ouders overlijden, zal je alles doen om ze weer tot leven te halen?, zelf als de oplossing het einde van jou leven betekent? ''eerst wilde ik het, echt waar...'' ''maar nu twijfel ik'' coming soon.